donderdag 19 november 2009

Cafayate - Malargüe











Vanuit Cafayate maken we een rondrit door de "Quebrada de las conchas", de kloof van de schelpen. Er zijn rotsformaties die van iemand met de nodige fantasie (of alcohol zegt ons een Argentijn) namen gekregen hebben. Zoals de kikker , keel van de duivel ,de kastelen ,... vooral mooie zichten.
Foto 1
We rijden zuidwaards via de legendarische ruta 40 , die volgt de voet van de Andes van haast helemaal in het noorden tot onderaan in het zuiden. In Santa Florentina zoeken we een camping, want van al het rammelen op de pistes komen de keuken- en badkamerkast van de wand weg. Tijd voor wat verstevigingswerken. Het is weekend en hier in Argentinië wil dat zeggen dat de mensen massaal naar de camping trekken om er assado te doen. Uit elke auto komt een ander muziekje. Gezellig sfeertje of lawaaierige drukte? Dat hangt er van af wie het gadeslaat. Ze komen enkel tijdens de dag dus s'avonds staan we terug alleen. Miguel, die in Chilesito, hier vlakbij woont ,wist me te vertellen van een verlaten goudmijn en kabellift. Ik beklim de heuvel en krijg als beloning een prachtig uitzicht en zie alle materiaal hier door de Engelsen achtergelaten.
Foto 2
Het zijn nog steeds serieuze afstanden die we bollen, maar de landschappen maken veel goed in deze streek. We gaan over de "cuesta de Miranda" een bergpas in ripio, maar deze valt goed mee. We zitten helemaal onder het rood stof, maar hebben weer machtige vergezichten gezien.
Foto 3
Nu staan er een paar natuurparken op de menu, nl. Talampaya en Ischigualasto. In Talampaya zijn petrogliefen, de fauna en flora en ook terug rotsfomaties in van alle vormen te zien. Er zijn een van de 3 wijzen op zijn kameel, een monnik, een fles, ...
Foto 4
Foto 5
Als we aankomen in het park zien we de camper van Hans en Irene(van op het schip) staan. We wisselen wat ervaringen uit en daaruit blijkt dat zij al zowat heel Argentinië,en Chili "rondgevlogen" zijn, en wij dachten dat we snel gingen! Deze parken hebben een eigen"camping" dus overnachten we hier. Als we verder rijden naar Valle de la luna, nemen we 2 andere campeerders mee. Daniel en Romina zijn een jong koppeltje uit Rioja, een paar 100km hier vandaan en zijn voor de eerste maal aan het camperen. Valle de la luna bezoek je met je eigen voertuig dus gaan we met zijn 4en met de camper. We zien buitenaards mooie landschappen, en het is ook op deze plaats dat de oudste overblijfselen van dino's zijn teruggevonden. Foto 6
Ook hier weer rotsen in de vorm van onder meer een duikboot, maar als we bij de rots op de foto aankomen vraag ik wat een "hongo" is. Romina begint een gecompliceerde uitleg dat het geen mineraal is maar ook geen plant, dat het uit de grond komt,... tot mijn eurotje valt en ik zeg "champignon" en dat blijkt ook nog het perfect spaans woord te zijn voor wat deze rots voorsteld. En Romina was zo fier dat ze op hotelschool Franse termen leerde!Na de rondrit nemen we afscheid van Daniel en Romina en de volgende morgen ook van Hans en Irene want nu gaan we tegenovergestelde richtingen uit.Via Valle fertil gaan we naar San Juan. Onderweg bezoeken we "La difunta Correa" een bedevaartsoord. Tijdens de oorlog van 1840 trok Correa op zoek naar haar geliefde, maar al snel geraakte ze door haar voorraad heen en stierf van honger en dorst. Enkele dagen later werd haar lichaam ontdekt. De baby die ze meedroeg overleefde want die dronk nog steeds bij zijn overleden moeder.Volgens het volksgeloof beschikt ze over mirakuleuze krachten en massa's mensen komen hier bedanken om verkregen gunsten. Overal in Argentinië zie je langs de weg "kapelletjes" met rode linten en vaak ook een berg flessen water. Dit om te voorkomen dat nog iemend zou omkomen van dorst. We kopen ons een mooi rood lintje met daarop "Gracias difunta Correa - protege mi fiat" dus vanaf nu kan er met de camper toch niks meer mis gaan.
Foto 7
In San Juan gaan we buiten het stad op camping met de bedoeling een rustig weekend ddor te brengen. De plaatselijke jeugd denkt er anders over en doet een lawaaierig nachtje door.We bezoeken de wijnkelder en het museum van Santiago Graffigna. "Estar entre San Juan y Mendoza" wil niet voor niets zeggen dronken zijn.Mendoza valt ons op het eerste zicht echter wat tegen en we rijden de bergen in om aan het stuwmeer van Potrerillos te staan.
Foto 8
Van hieruit gaan we de bergpas naar de Aconcagua verkennen. De "stenen wachter"(letterlijk uit het Quechua) van de Inca's met zijn 6959 meter de hoogste top van het Amerikaanse continent. Spijtig genoeg , zoals wel meer gebeurd met reuzen, zit de stenen wachter met zijn hoofd in de wolken.
Foto 9
We beslissen Mendoza een 2e kans te geven en wandelen uiteindelijk een hele dag door de stad met bomen langs de straten en mooie pleinen en parken.In San Rafael rijden we de Valle Grande in en staan terug aan een stuwmeer. De kano is echter nog niet van het dak geweest, er staat hier meestal een strakke wind.Dan terug de bergen in naar Los Molles, een klein skioord, om deze keer een echt rustig maar sportief(wandelen) weekend door te brengen. Van al het loslopend vee hebben we niet veel last.Onderweg hier naartoe kwamen we een Gaucho bedevaart tegen. Zij leggen de 180 km naar Malargüe te paard af.
Foto 10
Op maandag zijn we daar ook, het is optocht in de stad en we zien de mensen van de bedevaart terug. s'Avonds is het Gaucho festival. Deze jongens ontstressen door hun behendigheid te paard te demonstreren met slaloms en rodeo. Er is veel volk, en de meeste in typische klederdracht, live muziek en vooral veel stof en het nodige vocht om dat dan weer door te spoelen.
Foto 11
Gaucho's zijn veel meer dan folklore, ze houden hardnekkig hun nog levende traditie in stand.
Nu wil Sandra op bezoek bij haar vriendinnen en dus gaan we op daguitstap naar de "caverna de las brujas".
Meer hierover als we terug bovengronds zijn.